Σπόροι Μπαχάρι (Pimenta dioica)
Τιμή για το πακέτο των 6 σπόροι.
Το μπαχάρι είναι ο αποξηραμένος καρπός του φυτού Pimenta dioica, γηγενές είδος της κεντρικής Αμερικής, το οποίο φτάνει σε ύψος τα 10-18 μ. Οι καρποί συλλέγονται όσο είναι άγουροι και παραδοσιακά αποξηραίνονται σε εξωτερικό χώρο, απλωμένοι κάτω από τον ήλιο. Στην ξηρή τους μορφή, οι καρποί έχουν στρόγγυλο σχήμα, καφετί χρώματος και μοιάζουν με τους κόκκους πιπεριού. Το μπαχάρι ανακαύφθηκε από τον Χριστόφορο Κολόμβο σε ένα από τα ταξίδια του στην ήπειρο της Αμερικής και από τον 16ο αι. και εφεξής διαδόθηκε στη Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή. Καταναλώνεται είτε ολόκληρο, είτε τριμμένο, ως καρύκευμα σε πλήθος εδεσμάτων σε ολόκληρο τον κόσμο, κυρίως δε αυτά της Καραϊβικής, καθώς και των χωρών της Μέσης Ανατολής.
Εκτός από τα πιάτα όπου χρησιμοποιείται ως καρύκευμα, το μπαχάρι αποτελεί κύριο συστατικό των διαφόρων μειγμάτων μπαχαρικών, τα λεγόμενα κάρυ. Τυπικά, ένα τέτοιο μείγμα περιλαμβάνει μπαχάρι, πιπέρι, κόλιανδρο, σιναπόσπορο, κύμινο, κιτρινόριζα κλπ. Τέτοια μείγματα ανευρίσκονται συχνά σε τυποποιημένες σάλτσες του εμπορίου, αλλά και ως συστατικό σε τυποποιημένα αλλαντικά, παστά κρέατα, τουρσιά, ακόμη και σε γλυκίσματα.
Τα δε φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται κυρίως στην τοπική κουζίνα των χωρών παραγωγής, και μοιάζουν με αυτά της δάφνης. Έχουν το ίδιο άρωμα με τους καρπούς, το οποίο ωστόσο διατηρείται όσο το φύλλο είναι ακόμη χλωρό. Τυπικά, όπως και τα φύλλα δάφνης, χρησιμοποιείται σε μαγειρευτά, και αφού διαποτίσει με το άρωμά του το έδεσμα, αφαιρείται κατά το σερβίρισμα.
Από το μπαχάρι εξάγεται και αιθέριο έλαιο, το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως στην φαρμακοβιομηχανία και σε καλυντικά προϊόντα, κυρίως λόγω της περιέχουσας ουσίας ευγενόλης, η οποία έχει αντιμικροβιακές ιδιότητες. Άλλα μέρη του φυτού (κλαδιά, φλοίδες κορμού) χρησιμοποιούνται τοπικά για κάπνισμα κρεάτων.
Καλλιέργεια
Το φυτό Pimenta dioica, από το οποίο λαμβάνεται το μπαχάρι, είναι αειθαλής θάμνος, ο οποίος μπορεί στη φυσική του κατάσταση να φτάσει 10-18 μ. σε ύψος. Συνηθέστερα, οι καλλιεργητές διατηρούν το φυτό ως μικρό δέντρο, παρόμοιο με τη δάφνη, και φύεται εύκολα σε τροπικό έως υποτροπικό κλίμα. Συχνά διατηρείται και ως καλλωπιστικό φυτό, είτε στο έδαφος, είτε σε κατάλληλες γλάστες.
Στο παρελθόν η εξαγωγή του φυτού από τη Τζαμάικα υπήρξε απαγορευμένη· οι όποιες προσπάθειες φύτευσης από σπόρους απέβησαν άκαρπες. Μάλιστα, κυριάρχησε κάποτε η άποψη ότι το μπαχάρι φύεται μόνο στη Τζαμάικα, όπου μεγάλο ρόλο στη γονιμοποίηση παίζουν τα πτηνά της περιοχής, τα οποία το αποβάλλουν ολόκληρο, διασκορπίζοντάς το στη γύρω περιοχή. Εν τέλει βρέθηκε πως τόσο το πεπτικό σύστημα των πτηνών, όσο και η οξύτητα του εδάφους, αλλά βεβαίως και οι υψηλές θερμοκρασίες, όλα παίζουν σπουδαίο ρόλο στη βλάστηση του φυτού. Στις μέρες μας, τα πουλιά έχουν μεταφέρει τους σπόρους του μπαχαριού μέχρι τα νησιά των Τόνγκα και της Χαβάης, όπου και ευδοκιμεί αυτοφυώς.
Σημείωση: Όταν παίρνετε τα μούρα με σπόρους σπάσει προσεκτικά τη μεμβράνη και αφαιρέστε τους σπόρους από αυτό. Σε κάθε μούρο υπάρχουν δύο σπόρους. Δείτε τον αριθμό της εικόνας