Σπόροι Μαϊντανού "Mooskrause"
Τιμή για το πακέτο των 600+ (1g) σπόρους.
Το φρέσκο βότανο είναι μια από τις πλουσιότερες πηγές βιταμίνης C. Η χρήση του σαν αποτελεσματικό διουρητικό βοηθά τον οργανισμό να αποβάλλει την περίσσεια νερού. Σαν εμμηναγωγό, διεγείρει την εμμηνορρυσιακή λειτουργία. Τέλος ανακουφίζει τον τυμπανισμό και τους κολικούς πόνους που μπορεί να τον συνοδεύουν.
Μηνακάκη Κωνσταντίνα Κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος
Η λατινική του ονομασία είναι Petroselinum crispum και το συναντούμε με τα ονόματα Μαϊντανός, Πετροσέλινο, Περσέμολο, Μακεδονίσι.
Διακρίνεται σε τρία είδη. Τον κοινό, τον κατσαρό και τον σαρκόριζο (με ογκώδες ρίζωμα 12-15 εκ.) που προτιμάται από τη φαρμακευτική καθώς περιέχει απιόλη. Γνωστή η χρήση του βέβαια από χιλιετίες.
Οι αρχαίοι Έλληνες δεν τον έτρωγαν, αλλά οι Ρωμαίοι όχι μόνο τον έτρωγαν, αλλά και στις μεγάλες τους γιορτές φορούσαν στο κεφάλι στεφάνια από Μαϊντανό, για να απορροφά τις αναθυμιάσεις του κρασιού και για να αποφεύγουν το μεθύσι. Επίσης ντοπαριζόντουσαν με αυτόν οι μονομάχοι στις ρωμαϊκές αρένες.
Όπως αναφέρεται οι στρατιώτες του μεγάλου Αλεξάνδρου αν είχαν ψείρες, τρίβανε μαϊντανό στα σημεία όπου η φαγούρα ήταν ανυπόφορη.
Ευδοκιμεί στις Μεσογειακές χώρες, αλλά μια σγουρή ποικιλία του καλλιεργείται σε όλες τις χώρες, γιατί αντέχει και στα πιο κρύα κλίματα. Ανθίζει το καλοκαίρι, αλλά οι ρίζες του μαζεύονται για φαρμακευτική χρήση το φθινόπωρο (από φυτά δύο χρόνων). Μπορεί πολύ εύκολα να καλλιεργηθεί σε μία γλάστρα στο μπαλκόνι μας σε μέρος δροσερό και φωτεινό. Γενικά προτιμά τις μέτριες θερμοκρασίες και όχι το πολύ ζεστό ή το πολύ ψυχρό περιβάλλον. Χρειάζεται το χώμα να είναι καλό, ελαφρύ και να μην συγκρατεί πολύ νερό. Ένα πλούσιο μίγμα από φυλλόχωμα, τύρφη και λίγη άμμο ποταμίσια (ή περλίτη) είναι ιδανικό. Η σπορά γίνεται συνήθως την άνοιξη ή και το φθινόπωρο και στην αρχή θέλει προσεκτικό πότισμα για να μην φύγουν οι σπόροι από τη θέση τους.
Επειδή ο μαϊντανός φυτρώνει σε κάθε απίθανο σημείο με ευκολία, ο λαός μας έχει την φράση «ξεφύτρωσε σαν μαϊντανός» για αυτούς οι οποίοι ανακατεύονται παντού χωρίς να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις. Όπως στα τηλεοπτικά παράθυρα οι κάθε λογής γνώστες επί παντός επιστητού.
Η συγκομιδή του μαϊντανού γίνεται ανάλογα με τις ανάγκες της κουζίνας σας, κόβοντας ολόκληρα κοτσάνια με φύλλα, αφού το φυτό μπορεί και ξαναβλασταίνει συνεχώς.
Η γεύση του είναι γλυκιά και στυφή και η δράση του στον οργανισμό είναι δροσιστική. Είναι σημαντικό λοιπόν για όλες τις οικογένειες να υπάρχει συνεχώς στην κουζίνα ο μαϊντανός και να χρησιμοποιείται όσο γίνεται πιο συχνά και στις ωμές σαλάτες αλλά και στα διάφορα φαγητά.
Η ρίζα του μαϊντανού περιέχει αιθέριο έλαιο, Απιϊνη, άμυλο, κολλώδη ουσία και ζάχαρο. Τα κλωναράκια και τα φύλλα περιέχουν Προβιταμίνη Α, βιταμίνη C, άλατα μετάλλων (κυρίως Κάλιο), Πινένιο. Οι σπόροι του Μαϊντανού περιέχουν αιθέριο έλαιο σε μεγαλύτερη ποσότητα από ότι στη ρίζα, τερπένια, Απιόλη, Απιίνη, Ρετσίνη και κολλώδη ουσία.
Ο Μαϊντανός έχει τονωτικές, διεγερτικές, ορεκτικές, ανακουφιστικές και καθαρτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται κυρίως σαν διουρητικό.
Έχει εξαιρετικές αντισηπτικές ιδιότητες, δυναμώνει γενικά το ανοσοποιητικό σύστημα και ενισχύει τη νεφρική λειτουργία με μία ήπια διουρητική δράση, "καθαρίζοντας" το αίμα. Ο νωπός χυμός του μαϊντανού κάνει καλό στον πυρετό, το βήχα, τη γρίπη καθώς και σε όλες τις πνευμονικές παθήσεις. Το αφέψημά του έχει αντίστοιχες ιδιότητες και παράλληλα βοηθάει την καλή κυκλοφορία του αίματος και ρυθμίζει την πίεση. Ηρεμεί επίσης το στομάχι και κάνει καλό στη ναυτία.
Τα ψιλοκομμένα φρέσκα φύλλα χωρίς τα κοτσάνια, με τη στυφή πικάντικη γεύση, πασπαλίζονται πάνω από μαγειρευμένα και ωμά εδέσματα. Συνήθως δεν μαγειρεύονται μαζί με το φαγητό. Οι έντονα αρωματικές ρίζες του αποτελούν συχνά μυρωδικό για σούπες. Μαγειρεμένες έχουν γλυκερή γεύση.
Αναλυτικότερα με ψιλοκομμένο μαϊντανό πασπαλίζουμε σούπες, ανοιχτόχρωμες σάλτσες, βραστές πατάτες, σαλάτες και φαγητά με χλωροτύρι. Ο πλατύφυλλος μαϊντανός είναι συστατικό του γαλλικού Bouquet garni όπως και άλλων πολλών φρέσκων και αποξηραμένων μπαχαρικών μιγμάτων για φαγητά με κρέας, ψάρι και αυγό, για σούπες, σαλάτες χλωροτύρι και αρωματικό βούτυρα.